منابع اندک آب و گرمای فزاینده؛ راهحلی به نام یخ - قسمت اول
قسمت اول: بحران آب و افزایش دمای زمین
کمبود منابع آب شیرین یکی از جدیترین معضلات جهانی در قرن ۲۱ است. ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی و اقلیم خشک، بیش از بسیاری از کشورها تحت فشار این بحران قرار دارد. در کنار آن، گرمایش جهانی باعث افزایش دما و کاهش بارندگی شده است و مدیریت منابع آبی را بیش از پیش دشوار میکند.
تغییرات اقلیمی موجب شده دمای متوسط زمین افزایش یابد و الگوهای بارشی دستخوش تغییر شوند. ایران طی سالهای اخیر با خشکسالیهای مکرر و کاهش منابع آبی سطحی و زیرزمینی مواجه شده است. تبخیر سریع منابع آبی در نتیجه دمای بالا، کاهش سطح دریاچهها و خشک شدن رودخانهها، نشانههای آشکار بحران هستند. دریاچه ارومیه، زایندهرود و هامون تنها نمونههایی از این بحران در ایراناند.
رشد جمعیت و افزایش تقاضای آب در کشاورزی و صنعت نیز به این مشکل دامن زده است. ایران در حال حاضر در زمره کشورهایی با تنش آبی شدید قرار دارد. در چنین شرایطی، هر قطره آب ارزشمند است و باید با فناوریهای نوین از هدررفت آن جلوگیری کرد. ذخیرهسازی هوشمند آب میتواند یکی از کلیدهای مدیریت این بحران باشد.
یخ بهعنوان یک شکل فشرده و ذخیرهپذیر آب، روشی کارآمد برای حفظ و استفاده بهینه از منابع محدود به شمار میرود.
ایران بیش از هر زمان دیگری نیازمند راهکارهای خلاقانه برای مقابله با بحران آب است. یخسازهای حبهای آرمینکو با بهرهوری بالا و مصرف بهینه آب، راهی عملی برای تبدیل منابع محدود به یخی قابل ذخیره و مصرف هستند.
- ۰۴/۰۵/۲۸