برف زیباترین نعمت الهی است که هر بار می بارد و شهر را سفید پوش می کند، لبخندی بر روی لب هر کدام از ما می آورد.همه ما برف را با گلوله های برفی و ساختن آدم برفی می شناسیم و می توانیم اوقات خوشی را با بارش برف برای خود فراهم نماییم؛ اما آیا این نعمت گاهی تبدیل به بلا نمی شود؟
برای افراد بی خانمان برف نه تنها زیبا نیست بلکه سرشار از غم و اندوه و نا امیدی است.
برف و یخبندان معمولا جز در مواردی صدمات آنی ندارند اما در طولانی مدت باعث ایجاد خسارت جانی و مالی می شوند.
یخبندان بعد از بارش برف، همواره خطرات زیادی را برای خودرو ها و سرنشینان آن و یا عابرین پیاده به همراه دارد.
از جمله راه کار هایی که می توان انجام داد تا خطر کمتری اتومبیل های در حال حرکت در برف و یخ را تهدید کند بستن زنجیر چرخ می باشد که مانع لیز خوردن و درجا زدن چرخ ها در برف و یخ می شود و حرکت اتومبیل وکنترل آن را در شرایط جوی، ممکن می سازد.
هر ساله این پدیده اقلیمی خسارات زیادی را به بار می آورد که شدت آن با توجه به میزان بارش متفاوت است.بنابراین هنگامی که شدت برف و بوران زیاد است، معضلات و مشکلات زیادی گریبان گیر شهروندان و نهاد های شهری می شود که بدون هیچ مدیریت بحرانی باری به هر جهت و خود به خود و به مرور زمان و بدون برنامه ریزی رفع می گردد.
اما اگرآمار دقیقی از میزان خسارات ناشی از برف داشته باشیم به این نتیجه می رسیم که همانند یک بلایی مثل سیل، خسارات زیادی وارد آمده است.
اما به دلیل از بین رفتن برف به مرور زمان و عادت به خسارت های ناشی از آن، هیچ نهادی وجود ندارد تا این مسئله را به درستی و با راه کار علمی، مدیریت کند.
به امید روزی که برف نعمت باشد نه بلا...